Bu çalışmada, psikofizik sahada alınmış bir sitüasyonda karar vetiresinin üç değişkenini —nisbî hüküm frekansı, karar zamanı ve güvenirlik derecesinin tahliliyle aralarındaki münasebet tetkik edilmeye çalışılmıştır. Güvenirliği fizikî tenbih farklarının "ogival" bir fonksiyonu olarak ifade edebildiğimizden, onu tenbih farklarının yerine müstakil değişken olarak telâkki etmemiz mümkün olmuştu. Tâli değişken olarak da bir taraftan hüküm frekansı, diğer taraftan karar zamanı almmışdır. Bunun neticesi olarak, deneklerimizin % 50 den aşağı güvenirlik derecelerini kullanmamalarına rağmen, Festinğer'in bulunduğu temayüllerin varit olduğu söylenebilir. Güvenirlik nekadar yüksek ise (% 50 güvenirlik derecesinden itibaren), objektif olarak doğru hüküm frekansı o kadar yüksektir ve mütekabil karar zamanları o kadar kısadır.