Bay CK 49 yaşında iki uçlu bozukluk tip 1 tanısı ile takipli, depresif dönemi olmayan Çin’li erkek hasta. Takibinde tam düzelme hiçbir zaman gelişmeyen hastanın hastalığına karşı içgörü azlığından dolayı 3 kere yatırılarak tedavi edildi. Hastanın beklenmeyen tardiv diskinezisi hipomanik dönemde hastalığının 15. yılından sonrasında ilk defa ortaya çıktı. Bu haraketler son manik döneminde arttı ve devamlılık gösterdi ve ayrıca manik dönemin gerilemesi ile belirtiler kayboldu. Manik dönemdeki tardiv diskinezinin görünümü ile ilgili vaka sunumları dopamin-reseptör aşırı duyarlılığı ile açıklanırken diğerlerinde hareketler sadece depresif dönemde oluşur. Bizim vakamızda tardiv diskinezi riski hastanın ilerlemiş yaşı, geçmiş dönemdeki manik hecmelerin varlığı, depresif dönemlerin olmayışı ve lityum ile ilişkili uzamış yetersiz tedavi ile artmıştır. Bay CK’nın son manik dönemin tedavisi ile işlevselliğinin en iyi seviyesine ulaştı ve sonraki tardiv diskinezi tekrarlanması önlendi.

Mr. CK, a 40-year-old Chinese gentleman is a Bipolar I Disorder patient with no history of depressive episodes. He had never achieved full remission and had 3 previous admissions for manic episodes due to poor insight to his illness. Patient experienced his first manifestation of unexpected tardive dyskinesia in the hypomanic phase after more than 15 years. The movement persisted and was exacerbated by his recent manic episode and almost disappeared when the manic symptoms resolved. There were case reports of the appearance of tardive dyskinesia in manic phase associated with dopamine-receptor supersensitivity, while in others the movement occurred in the depressive phase only. In this case, the risk of tardive dyskinesia increased with patient’s advancing age, with past history of multiple manic relapses and no depressive episode and with the prolonged inadequate treatment with lithium. Mr. CK attained optimum level of functioning and further recurrence of tardive dyskinesia was prevented with the remission of his recent manic episode.