Literatürde merak, bilmek, görmek, ya da deneyimlemek için yeni bilgi edinmeye yönelik araştırmacı davranışa motive eden bir arzu olarak tanımlanır. Diğer iştahlı arzular gibi, merak da yaklaşma davranışları ve ödül
deneyimleri ile ilişkilidir. Biz merakın bir dürtü veya içgüdü olmak yerine, tıpkı peristaltizm gibi otonom sinir
sistemi tarafından yürütülen temel bir beyinsel işlev olduğunu düşünmekteyiz. Beyin sapında bu aktiviteyi yöneten bir "pacemaker" olmalıdır. Merakın otonomik sinir sisteminin bir işlevi olarak tanımlanması ve kavramsallaştırılması,
insan ve hayvan davranışları, deneyimleri ve bozukluklarını anlamak için öneme sahiptir. Bu
yeni kuramsal yaklaşımda, otonom / otantik merakın alınan ilk nefes öncesi hiperkapni tarafından başlatılan
yoğun bir allostatik, sentetik, örgütsel faaliyet olduğunu önermekteyiz. Canlılar, hayatın başında, otonom /
otantik merak ile, içgüdü ve dürtü olarak adlandırılan birçok şeyi inanılmaz kısa bir süre içinde örgütler ve
keşfederler.

In the literature, curiosity is defined as a desire to know, to see, or to experience that motivates exploratory behaviour directed towards the
acquisition of new information. Like other appetitive desires, curiosity is associated with approach behaviours and experiences of reward. We
believed that the curiosity is an essential core function of the brain, mediated by autonomic nervous system, like peristaltism rather than being a
drive. Identifying and reconceptualizing curiosity as an autonomic nervous system function is central to understanding all human and animal behaviours,
experiences and disorders. There must be a ?pacemaker? system in brainstem that modulates this autonomic activity. We proposed
that curiosity is an intense allostatic, synthetic, organizational activity which is started by hypercapnia just before the first breath. Living things organize
and discover a lot of things such as instincts and drives with this activity, in an amazingly short period of time at the beginning of the life.
Keywords: