Amaç: Yapılan bâzı çalışmalarda internet kullanımının kişilik özellikleri ile ilişkili olarak bireyin sosyalleşmesini olumlu yönde etkilediği yâni yalnızlığını azalttığı bulunurken, bir kısmında ise internet kullanımının kişilik özellikleri ile ilişkili olarak bireyin sosyalleşmesini olumsuz yönde etkilediği yâni yalnızlığını arttırdığı bulunmuştur. Bu çalışmanın amacı bireylerin kişilik özelliklerine bağlı olarak internet kullanımları ile sosyalleşme süreçleri arasındaki ilişkiyi incelemektir.

Yöntem: Bu çalışmanın örneklemini 1411 kişi oluşturmaktadır (979 kadın, 432 erkek). Veriler internet üzerinden toplanmıştır. Çalışmada katılımcılara Sosyo-Demografik Bilgi Formu (SDBF), Ucla Yalnızlık Ölçeği (UCLA), Eysenck Kişilik Anketi Gözden Geçirilmiş/Kısaltılmış Formu (EKA-GGK) ve İnternette Bilişsel Durum Ölçeği (İB-DÖ) uygulanmıştır.

Bulgular: İnternette bilişsel durum ölçeğinin alt boyutlarının kişilik ölçeği alt boyutları üzerindeki etkilerini incelemek için yapılan regresyon analizlerinde nörotizm kişilik alt boyutuna azalmış impuls kontrolünün (B=0.019) ve dikkat dağıtmanın (B=0.039) pozitif etkisi görülmektedir. Dışa dönüklük kişilik alt boyutu üzerinde dikkat dağıtmanın negatif etkisi(B=-0.023) vardır. Psikotizm kişilik alt boyutu üzerinde sosyal desteğin pozitif etkisi(B=0.014) vardır.

Tartışma ve Sonuç: Bu çalışmanın ana hipotezi kişiliğin internet kullanımı ve yalnızlık arasında ara değişken olduğudur. Bu amaçla, sırayla internette bilişsel durumun yalnızlık üzerine etkisi, kişiliğin yalnızlık üzerine etkisi, internette bilişsel durum ve kişiliğin birlikte yalnızlık üzerine etkisinn incelemek için üç ayrı regresyon modeli yaptık. Yapılan bu üç ayrı regresyon modelinin sonuçları, kişiliğin azalmış impuls kontrol ile yalnızlık arasında tam ara değişken (moderator variable) olduğunu göstermektedir. Ayrıca analiz sonuçları kişiliğin dikkat dağıtma ile yalnızlık arasında da kısmi ara değişken (mediator variable) olduğunu göstermektedir.

Purpose: While it was found in some studies that the use of internet effects the socialisation of the individual
positively in relation to the characteristics of the individual by alleviating the loneliness, it was found in
some studies that the use of internet effects the socialisation of the individual negatively in relation to the
characteristics of the individual by increasing the feeling of loneliness. The aim of this study is to investigate
relation between using the internet and socialization process of individuals depending on their personality
traits. The aim of this study is to investigate relation between using the internet and socialization process of
individuals depending on their personality traits.
Method: The sample of this study consists of 1411 individuals (979 females, 432 males). Data vere collected
via the internet. The participants were administrered Socio-Demographic Information Form, UCLA Loneliness
Scale, Short-Form Revised Eysenck Personality Questionnaire and Online Cognition Scale.
Findings: In the regression models which are designed to examine the effects of the subdimensions of the
cognitive state on the internet scale over the subdimensions of the personality scale, positive effect of decreased
impulse control (ß=0.019) and the positive effect of distraction (ß=0.039) over neuroticism are seen. There
is a negative effect of distraction (ß=-0.023) over extraversion subdimension of personality. There is a positive
effect of social support (ß=0.014) over psychoticism subdimension of personality.
Discussion and Conclusion: The main hypothesis of the study personality is a mediator between online
cognition and loneliness. So we constituted three different regression models to examine the effect of online
cognition on loneliness, the effect of personality on loneliness and the effect of online cognition and personality
on loneliness for this purpose. The results of these three separate regression models show that the
personality is the moderator variable between decreased impulse control and loneliness. Furthermore, the results
of the analyses show that the personality is the mediator variable between distraction and loneliness.